2000 годСтаяць y стагодзьдзях стаpыя мypы
Hа нашай стаpой зямлi
Мiнyла дзьве тысячы год з той паpы
Як мы тyт з табою былi
Пpыпеў:
Лай-лай, ла-лай-ла-лай
Мiнyла дзьве тысячы год.
Basowiszcza 2015Міліцыянты і прастытуткі
Ламай сцэнар!
Краіны няма
Чужы
Мэлёдыі і рытмы беларускай эстрады (МІРБЭ)
Шэрая кроў
Маё каханьне
А хто там ідзе?
MefistaМэфіста
Мы забараняем дзяржтэлеканалы,
Складем чорны сьпіс розных радыё,
Газэтаў, часопісаў і інтэрнэт-рэсурсаў.
Яны перашкаджаюць людзям думаць.
Рэфрэн:
Апазыцыя здала пазыцыіСаўка:
Ярмошына сказала, што Караткевіч — баба.
Ана за эту бабу свой голас аддала бы.
Грышка:
Някляеў нас запэўніў, што Караткевіч — пешка.
А хто стаіць за ёю, даўмецца нам няцяжка.
Белая яблыня громуБелая яблыня грому
Чорных cадоў ліхалецця.
Яблык яе нікому
Не пажадаю на свеце.
Голая яблыня грому
Жахам жагнала прысмерк.
Пэўна, што д’яблу самому
Помніцца горкі прысмак.
Вецер РадзімыВецер Радзімы (Максім Танк)
Ты знаеш вецер cваёй Радзімы –
Не безыменны там вецер нейкі,
А той, што вее начлежным дымам,
Шуміць чаротам, звініць жалейкай.
Які антонаўкі атрасае,
Ворагамгіене - баяцца, сабаку - вішчаць,
D G
свінні - рыцца у гноі сваім,
а льву патрэбны калючы гушчар,
родны край і свабоды ў ім.
Em Hm
п'ю за тое, каб нам сярод родных лясоў
ВяртаньнеСаўка:
Ну, здраствуй, Грыша, зраствуй, Грыша, друг мой, Грыша!
Я прыляцеў, май фрэнд, вось тока што з Парыжа.
Ну, а тачней — была ў Парыжы перасадка,
Аднак на рэдкасьць всё прайшло прыдзельна гладка.
Грышка:
Дай мне знакА неўзабаве прыйдзе дзень,
Якога так чакалі ўсе.
Цябе закруціць вір падзей,
І мур хіснецца і ўпадзе.
Рыхтуй сябе, рыхтуй дзяцей,
Бо неўзабаве прыйдзе дзень,
Калі адступіць шэры цень
ЖорныПошукі сьвежага ветру
Ў горадзе з назвай Прамзона.
Ранак бяззорны,
Круцяцца, круцяцца жорны.
Новыя людзі, старыя
Прыходзяць на цёплыя мейсцы.
Усё бездакорна,
ЖРЭА-ЖЭСЛя рынку, на аўтобусным прыпынку,
Між бабак і аматараў віна
Стаяла, нібы з казкі Мэтэрлінка,
Да феі ўся падобная яна.
Я зразумеў: зьдзяйсьнілася нарэшце!
Вось момант, для якога варта жыць!
Між намі рэзка мільганула нешта
Заснаваньне Вільні. 1322 г.Ян Чачот
ЗАСНАВАННЕ ВІЛЬНІ. 1322 г.
На гары, дзе замкаў вежы,
Дзе палаў зніч Свінтарога,
Гедымін забіў калісьці
З лука тура немалога.
Зімні дубСтраціў лес свой зімні чуб,
Ліст растраціў да манэты...
I стаіць, стаіць адзін адзеты
За вакном іржавы дуб.
Дуб-мярзьляк, скупеча-дуб
Шмоцьцем гольле сагравае...
Вецер трэпле, вецер трэпле і матляе
Зімовы дубНазва
Падабраў Зімовы дуб
macie3k
словы У.Караткевіча
Dm G Am
Dm G Am
страціў лес свой зімні чуб,
Ідзі і глядзіЧорны лес, белы сьнег.
Гэты сьвет, нібы ў сьне,
Чорна-белым бязьлітасным сьне.
Белы сьнег, шэры лён.
Ці палон, ці праклён.
Сумны плён неабачлівых дзён.
Рэфрэн:
К нам едзе ЛукашэнкаСаўка:
У шэсьць часоў мы едзем на работу.
Патом з работы едзем мы назад.
А нам званят, што едзе Лукашэнка.
К нам Лукашэнка едзе, гаварат.
Грышка:
А шостай ранку я іду на працу.
КазікВiтам панове,
Я Казiк Песэцкi.
Я рэакцыйны
I антысавецкi.
Я рэпрэзэнтант
Ад пануючай клясы,
Эксплюатую
Калі ідуць на абардажКалі ідуць на абардаж,
І поўніць полымя прасьцяг
Да верху мачты - экіпаж
Цвікамі прыбівае сьцяг.
Даўно здалася - нават сталь, -
І толькі зараз - мы памром
Пад сьцягам, што ў прадонні хваль
Краіны нямаДля генэрала краіна — вайна.
Для нефармала краіна — чума.
Для радыкала краіна — турма.
Але для большасьці краіны няма.
Для панславіста краіна — адна.
Для сатаніста краіна — труна.
Для гітарыста краіна — струна.
Ламай сыстэмуЛамай сцэнар, ламай схему,
Ламай адладжаную сыстэму
Сыстэма свае раскручвае колы,
Каб ты быў душой і сэрцам голы,
Сыстэма сваю запускае машыну,
Каб ты быў гэтай машыны спружынай
Сыстэма сваю робіць работу,
Лукашэнка устрэціцца з ПуцінымСаўка:
Лукашэнка устрэціцца з Пуціным!
Гаварыць інцярэсна так будзет ім.
Вып’юць чаю зь пячэнькай ці пудзінгам.
Лукашэнка устрэціцца з Пуціным.
Грышка:
Маё каханьнеСто гадоў самоты.
Невядома, ці то вера ўваскрэсьне?
Сонца над балотам…
За калючым дротам
Здратавалі песьні.
Дзе ты, мой сьвет?
Дзе ты, мой край?
Дзе ты, мой сьмех?
Мала сказаць ненавіджу Em C
Мала сказаць: ненавіджу,
G D
Мала сказаць: прызнаю.
Em C
Біцца за праўду – і выжыць,
G D Em
Нібы салдат у баю.
Мама дарагаяМне абрыдла весяліцца,
Мне абрыдла піць-курыць
І таму рашыў жаніцца,
Бо хачу сям'ю стварыць.
Мама дарагая,
Справа маладая.
Ды ніхто не можа ведаць,
МашыныМашыны грымяць, стракочуць
Альбо паўзуць бясшумна.
Машыны есці ня хочуць,
Машынам ніколі ня сумна.
Ня сыдуцца на параду,
Не абмяркуюць лёсу,
Паслушныя тупа загаду,
Менская архітэктураСаўка:
Ой, Грыша, как у вас красіва ў Мінске!
Какой прыкрасны тут атэль «Кемпінскі»!
І Дом Чыжа — ну, проста красата!
Прэабразілісь зьдзешнія мяста.
Грышка:
Менскі самітСаўка:
Ну хто мог падумаць в былыя гада,
Што этыя людзі прыедуць сюда?
Меркель з Аландам у нашым дварцэ
Былі, как в Антаркціке мухі ЦэЦэ.
Грышка:
Міліцыянты і прастытуткіМінская мода – сёньня і тутака…
На сцэне і ў зале ўсе мейсцы занятыя.
Дзяўчыны выглядаюць як прастытуткі.
Хлопцы выглядаюць як міліцыянты.
Парады, салюты, эстрадныя гукі…
Чаргой з аўтамату бясконцыя сьвяты.
Дзяўчыны выглядаюць як прастытуткі.
Мне трэба ісціМне трэба ісьці туды, дзе зіма,
Туды, дзе трывога і змрок.
Дзе лёг на зямлю атрутны туман,
Дзе цяжка рабіць кожны крок.
Мне трэба ісьці туды, дзе няма
Упэўненасьці ў жыцці,
Туды, дзе завея, вайна і турма,
Мы хочам таньней, а Расея ня хочаГрышка:
Вось газ струмяніцца, вось нафта булькоча...
Мы хочам таньней, а Расея ня хоча.
Саўка:
Ты зь нефцью і газам сваім падажджы!
Сінопцікі нам абяшчаюць дажджы.
На вайнеЯ на вайне, ты на вайне,
Мы на вайне... Ну як…
Ну як не разумееш ты?
Я жаўнер, ты жаўнер --
Мы ўсе жаўнеры на гэтай…
На гэтай дзіўнай вайне.
Рэфрэн:
Найлепшы для жыццяМы ўсе жывем у казачным горадзе:
Ці то рубінавым, ці то смарагдавым.
І прадказаць спрабуем у чарговы раз,
Чым нас вялікі, жахлівы парадуе.
Гімны над рэчкай плывуць сэрэнадаю,
Гмахі паўзуць, хмарачосы ўзьвіваюцца...
Пэўна, што шмат каму тут падабаецца.
Но для вачэй чалавека нязвыклага
Наш лідзер такой маладойГрышка:
Пачынаецца яна –
Міждзяржаўная вайна.
Мы за газ гатовы біцца
Ад відна і да відна.
Саўка:
І зноў прадаўжаецца бой.
Няма каліХацелася эпасу, космасу
Розгаласу і пэрформансу.
Хацелася так, што трымцелася
І білі маланкі з вачэй.
Цяпер час высноваў ды вынікаў
Сярод гэтых снобаў і цынікаў
Што выканаў ты, а што выкінуў
Пасадзілі ЧыжаГрышка:
Пасадзілі Чыжа, пасадзілі.
Павязалі Чыжа, павязалі.
А ўсе думалі: ён усясільны,
А ўсе думалі: недатыкальны.
Саўка:
На кароткай наге з прэзідзентам,
Пасат-універсалПаў сьвіньні, мех бульбы, сала, самагон -
Што не зайшло ў багажнік, залезе ў салон.
Блокаў сілікатных поўненькі паддон -
Палову у багажнік, палову у салон!
Ты не кажы пра новенькiя джыпы.
Жыцьцё не мёд, якi базар-вакзал?
Але ў мяне выдатная машына:
Пра беларускую мовуГрышка:
Савелій, я хачу задаць пытаньне,
Якое ўсё адно калісь паўстане:
Чаму ня мовіш ты па-беларуску
У нашым коле, дастаткова вузкім?
Саўка:
Шу, што атвеціць, дарагой таварышч?
Пра КУКУТы, Саўка, на чыім баку —
КУКУ ці, можа, не КУКУ?
Ці, можа быць, ты падтрымаеш
Дзіянага альбо Ананіч?
Саўка:
Вайна — сьвятое! Эта факт.
А пасяму — пусьць будзет так.
Пра міліцыю і зьбітага журналістаГрышка:
У Менску зьбілі журналіста
Не хуліганы, не бандыты,
А людзі з назвай ёмістай «АМОН».
Саўка:
Так есьлі б он сядзеў спакойна,
Ніхто б яму ня зьдзелаў больна,
Пра новыя грошыГрышка:
Новыя грошы ў кішэні зьвіняць...
Аморфная большасьць лад ня хоча зьмяняць.
Саўка:
Спасіба, спасіба, дарагія друзья,
Што есьць у кармане капейкі ў міня.
Пра перамогу Трампа на выбарах у ЗШАГрышка:
Які завал!
Я не прагназаваў.
Чаму народ
Так прагаласаваў?
Саўка:
Он бодр, ня слаб.
Пра прэзыдэнцкія выбары і аднаполыя шлюбыГрышка:
Струменіць нафта, сьвішча газ,
І выбары ізноў у нас.
Саўка:
11-га акцябра
Усем на выбары пара.
Пра расейскі сьцяг на ПаралімпіядзеГрышка:
Параалімпійцы расейскія
Ад Алімпіяды адсеяныя,
Бо ўжывалі допінг па літрыку,
Але ўсе крычаць пра палітыку.
Саўка:
Грыша, ну, якія там літры?!
Пра Рашку, якая адпомсьціла КанадзеСаўка:
Чэмпіянат хакею
Нядаўна адгрымеў.
Я, хоць і не балею,
Часьцічна пасматрэў
Хакей!
Любімы наш хакей.
Грышка:
Пра Турэччыну і расейскія санкцыіСаўка:
Ах, как эта некрасіва -
Туркі прэдалі Расію!
Эта ўсё ў турэцкім сьціле -
Самалёт расійскі зьбілі.
Грышка:
Можа быць і выпадкова
Рабяты з бадунцаЯны ідуць марознай вуліцай зімовай,
Ці летняй, восіньскай - якая розніца?
Яны ідуць - Сярожы, Сашы, Віці, Вовы,
Ідуць яны - рабяты з бадунца.
Ідуць рабяты з бадунца.
Ідуць рабяты з бадунца.
Радзіма нарадзілаА калі жыць - дык у палацы,
Там дзе прыгожыя паласы,
Там дзе мармур, граніт і вазы,
І залатыя ўнітазы.
А калі красьці - дык мільёны,
І не драўляных, а зялёных.
А як кахаць - дык каралеву,
Разбуры турмы мурыЁн быў натхнёны і малады,
Іх незлічона было.
Ён на плошчы вёў гарады
З песняй, што блізка святло.
І запальвалі свечкі яму,
Плыў па-над плошчаю дым.
Ён спяваў: зруйнуем турму!
Яны спявалі за ім:
Расейскае ТБСаўка:
Рускія каналы я пераключаў,
І, знаеце, ад ужаса я дажа закрычаў.
Там, на Украіне, хунта і фашызм.
А у нас тут тожа... нацыяналізм.
Грышка:
Роля герояДзе рака зарастае травою,
Дзе гара размаўляе з гарой,
Спачываюць старыя героі -
Не прачнецца ніводны герой!
Ён прыйшоў - і ноўкол пацяплела.
Ён узьнік - і растала імгла.
І за ім у сусьвет палаяцела
Служы-служы, салдацік
Пасьтавяць цябе ў шэраг, таварышч дарагі, —
Жыцьцё пачнешь ты мераць крокам з левае нагі.
Дадуць цябе пілотку, павесяць аўтамат,
І скажа стараслужачы дасьведчаны салдат:
Служы-служы, салдацік,
Служы, як "дзед" служыў:
СонКалі прымусіць час сказаць "бывай",
А ў сэрцы не пагасне жар кахання, –
Пакінь бяз слоў, але не дабівай
Мяне суровым словам – расставанне!
Ты пры апошняй стрэчы ў гаі,
Пакуль зара расой напоіць руту,
Апошнім пацалункам упаі
Сонца нам дапаможаНад нашай zямлёю – неба.
Пад нашим небам – zямля,
На нашай zямлi трава й вада,
İ дрэви, i промнi сьвятла.
Нас гэта zямля нараsiла
Яе малако ми пiлi,
İ ўсё, што ў жицьцi дае нам сiли,
СпявайцеСьпявайце, людзі, песьні сонца,
Бо песьні сонца - гэта моцна.
Мацнейце ў кожным кілаваце
Сьпявайце! (х4)
Сьпявайце, людзі, песьні праўды,
Хоць ім ня кожны будзе рады.
Але ж вы рады ўсім давайце
СтаршыняСтаршыня
У нашым калгасе ўсё чыста, ня брудна,
Вядзе старшыня нас рукою магутнай.
Ён можа зьнянацку ўваліць трактарысту,
Калі трактарыст вып’е зь сябрам па трыста.
У нашым калгасе ўсё супэр па лічбах,
ТрынаццацьТрынаццатага траўня
Мы выйшлі ў акіян,
Трынаццаць хлопцаў-малайцоў
І ты, і ён, і я.
Прайшло трынаццаць гадзінаў
І знікла прэч зямля.
З сабою песьню мы ўзялі -
ТэрмінатарА я стаю крутой, як Тэрмінатар:
Ў руках дубіна, на падошвах трактар,
У новай форме - чотка ўсё пашыта.
Стаяць, баяцца! Я - твая зашчыта!
Ну што з таго, што я учыўся плоха?
Зато цяпер круцее вас намнога.
Спярва служу, патом гуляю ўсласць, -
У вёскуЯ заўтра паеду ў вёску,
Пакіну вам шум гарадскі.
У вёсцы ўсё лёгка і проста,
Там адпачываюць мазгі.
Ня буду глядзець у тэлевізар,
Закіну на час інтэрнэт,
Забуду пра крызіс і візы,
У турмеСонца ўстане, сонца зойдзе,
Дзень заменіць ночкі цьма,
А над намі чорнай хмарай
Вісьне цесная турма.
Турма... Турма...
Птушкі вылецяць на зіму,
Худсаветпpыдyмай сабе свой сьвет, пpыдyмай сабе сьвятло,
G Dsus4/F# G
пpыдyмай свой дождж i сьнег, пpыдyмай yсiм на злосьць.
прыдумай сабе свой край, свой дом на сямі вятрах,
прыдумай сабе камін і з коміну белы дым.
прыдумай сабе жыцьцё, прыдумай паўсюль усё,
Цёплае мінулаеДом на ўскрайку гораду, прайсьці крыху - і будзеш у лесе.
Там маё дзяцінства мне сьпявала невясёлыя песьні.
Разьвіталіся бацькі і Дзед Мароз ужо не прыходзіў.
Усе суседзі зь вёсак і жывуць сабе з трасянкай у згодзе.
Рэфрэн:
Толькі ў снах вяртаецца
Цёплае мінулае.
Ці стане жанчына прэзыдэнтам БеларусіСаўка:
Ва ўсей прэзідзенцкай раці
Усё проста, но і сяр’ёзна.
Мужчыны жывуць как брацья,
А жэншчыны — как сёстры.
Жывуць у Драздах у памесьцьях,
Все вмесьце невыязныя,
Паэтаму ўмесьце езьдзяць
Чалавек ніхтоЧалавек Ніхто ведае пра ўсё
Значна лепей за кожнага з нас.
Ён з малых гадоў рыхтаваў сябе
Да скарэньня народных мас.
Чалавек Ніхто слухаў Sonic Youth
І чытаў Альбэра Камю.
Чалавек Ніхто можа зьняць кіно,
Чорны квадратНалева, направа
Залева, аблава
Ты думаеш, гэта цікава
Цыгарэты ды кава.
Пад кайфам, пад сцягам
Чакаем працягу
Ты белы ўвесь будзеш ад страху,
ЧужыЖывеш у дарозе, жывеш у палёце,
На крылах, на колах, на рэйках, на борце.
Жывеш у гатэлях, у апартамэнтах,
На ўсіх паралелях, на ўсіх кантынэнтах.
Адкуль ні ўцякай,
Куды ні бяжы,
І тут ты чужы,
Я, да жалю, ня панЯ, здаецца, ня тут.
Я, напэўна, ня там.
Я, да жалю, ня пан.
Я, на шчасце, ня хам.
Я твайго не вазьму,
Я свайго не аддам.
Вось замкнёны мой дом,
Вось ля дома паркан.
Ядзіная валюта і обшчыя граніцыСаўка:
Ужэ, как гаварыцца,
Пара апрадзяліцца -
Ядзіная валюта
І обшчыя граніцы.
І поўнае сьліяніе ўсех сфер...
Грышка: