Елмай эле, ышан бэхетенэКилэсен дэ козге яннарына,
Ямьсез дип мин авыр сулыйсын.
Ометлэрен ник озелэ,
Нигэ инде гел узенэ
Карангылык кына юрыйсын.
Елмай эле, ышан бэхетенэ,
Язлар гына булсын кунелдэ.
Йорэгемдэ син генэ...1.Исем китми йори идем бер кемгэ,
Гашыйк булсам була идем бер конгэ,
Ни булды сон жанга, тынгы табалмыйм,
Мин уземне узем хэтта анлый алмыйм.
ПРИПЕВ
Уйлар бара тик сина чабалар,
Кайда калды гузэл балачагымБала чагым гелдә искэ тошә
Су чәчрәтем сулар керүләр
Куңелемдә онытылмас булып
Мәнге калды матур мизгеллэр
Кайда калды гүзәл бала чагым
Онытылып уйнап йөрүләр
Әнкәемнең орышасын белеп
Курка – курка өйгә керүләр
Котэм сине котэмМин синга бик ерак, син минга бик кирэк.
Нур булып, жыр булып урелэм жанынга.
Бер курсэм, танырмын, барыбер табармын.
Елларны иярлэп, очып кил яныма.
Гомер житсен сине таныр очен,
Гомер житсен сине табыр очен.
Котэрмен мин гомер буе,
ОнытӨзгәләнә үзәк,
Телгәләнә йөрәк,
Күз алдыннан китми синнән соң.
Ә син оныт дисең,
Миңа булган хисең
Тик мизгеллек иде мени соң?
Ә син оныт дисең,
Сер булмасын элеСинен очен генэ
Гол устерэм менэ,
Исеменне язган гол белэн.
Алар чэчэк аткач
Синен исем белэн
Мин аларга карап соенэм.
Сер булмасын эле
Син бит ерактаАерды безне
Ачы язмышлар,
Кунелдэ калды
Бетмэс сагышлар.
Оныта алмыйм,
Гел сине уйлыйм,
Курешербез дип,
Ометлэр баглыйм.
Яшисен син этием кунелдэБураннары белэн кышлар килде,
Карлар яуды Синен эзлэргэ,
Кышлардан сон жэйлэр ашыктылар,
Куптэн инде Синен киткэнгэ...
Кайтмас жиргэ киттен,тик шулай да,
Яшисен Син,Эти кунелдэ...
Еллар арты еллар утсэлэр дэ,