- Арман-ай
Арман-ай тым алысқа әкеттің-ау сен мені
Қайғы ма, қуаныш па, әуре боп жүрмін бе әлде?
Өзіңсің көңіл жықпас жұбанышым әзіргі
Армандар орындалар ма екен-ау өмірде?
Қайырмасы:
Өзіңсің мәңгі серік қасыма алған
- Бариде сен ушин
Сен шок болсан,
Мен от болып маздаймын.
Коктемім болсан,
Жадыраган жаздаймын.
Сен ардайым бирге журсен жанымда,
Бак куни мол шаттыгы мол аз кайгы
Гулім болсан самалын боп тербетем
- Ляйлим
Есен-аман жүрмісің, Ләйлім шырақ?
Жаңа таптым аулыңды көптен сұрап.
Жел тимесе жан тимес деп жүргенде,
Қол ұстасып жатпенен кеттің жырақ.
Аққу едің таранған айдындағы,
Ұштың ұзап қанатың жайдың-дағы.
Көлеңкеңді көрсетпей кете бардың,
- Туган жер
Алыс кетсем, мен сені аңсай жүрем!
Сағыныштан өзіңе ән сап жүрем, туған жер!
Ауылымның түтіні қымбат маған,
Қымбат маған белдері күн қақтаған, туған жер!
Туған жер, өзің дегенде,
Жүремін әр кез елеңдеп.
Бір сезім билеп алады-ау!