Άνθη της πέτρας μπροστά στην πράσινη θάλασσα με φλέβες που μου θύμιζαν άλλες αγάπες γυαλίζοντας στ' αργό ψιχάλισμα
Άνθη της πέτρας φυσιογνωμίες που ήρθαν όταν κανένας δε μιλούσε και μου μίλησαν που μ' άφησαν να τις αγγίξω ύστερα από την σιωπή μέσα σε πεύκα σε πικροδάφνες και σε πλατάνια Каменные цветы перед зеленым морем с венами, которые напомнили мне о другой любви сияющий в медленном гринде
Пришедшие цветы каменной физиономии когда никто не разговаривал и они говорили со мной кто позволил мне прикоснуться к ним после молчания в соснах, в олеандрах и платанах