Irena Santor все тексты (слова) песен, переводы, видео, клипы

Płynie noc, cicha noc bez słów
Ciszy dłoń kładzie wiatr do snu
Tylko w dali melodię gra świerszcz
Gwiazdy dzwonią po rzece jak deszcz
Płynie noc, kwitnie maj i bzy
W taki czas może gdzieś i ty
I ty w taką godzinę
Gdzieś patrzysz, jak płynie

Liście więdły, ptaki ziębły
Byłeś ze mną pierwszy raz
Zima wściekła mrozem siekła
Serca już płonęły w nas
Wiosna szczęście nam przyrzekła
Popłynęły rzeką kry
Nagle miłość nam uciekła
Gdy upiły się wiosennym deszczem bzy

Znają nas knajpki i koty w zaułkach
Letnią nocą lubimy włóczyć się
Zgubić nas łatwo i łatwo odszukać
Śmiech przed nami biegnie i gitary dźwięk

Już późno a nam się wcale nie chce spać
Wysoka północ zegarów graniem wita nas
Znów dzień przeminął - dał może mniej niż pragnął dać

Mówiłam tobie już pięćdziesiąt kilka razy
Żebyś już poszedł sobie, przecież pada deszcz!
To przecież śmieszne takie
Stać tak twarz przy twarzy.
To jest naprawdę niesłychanie śmieszna rzecz.
Żeby tak w oczy patrzeć,
Patrzeć kto to widział?!
Żeby pod deszczem taki niemy film bez słów,

Dlaczego ona a nie ja
Tak wiele szczęścia w życiu ma
Czemu biegnie na spotkanie
Ze swym chłopcem ona a nie ja

Dlaczego ona a nie ja
Do jego serca drogę zna
Czemu się na powitanie śmieje

Gdyby kto mnie kochał szczerze
Byłabym dla niego tkliwą
Bo gdy nikomu nie wierzę
Jakże mam zostać szczęśliwą?
Gdyby kto mnie kochał szczerze
Gdyby kto mnie kochał szczerze

Gdyby kto mnie kochał szczerze

Co dzień, co noc, od lat
na oślep biegnie świat,
a my razem z nim.
Ty wiesz, że nie ma szans,
by w pracy ustał czas,
wolne wziął, wypadł z szyn.

Czy przeminiemy tak jak deszcz - bez reszty?

Ja jestem twoja i tylko twoja,
Jak w słoneczny dzień, w pogodny dzień twój cień.
Spójrz, gaśnie lato nad ciszą zatok,
Spójrz, błękitny ptak już daje znak, odlotu znak.
Dźwięk strun, niech słyszę koncert ten dziś,
Twój widzę cień, cień wiotki, lekki jak liść.
Weź skrzypce swe, zagraj mi, zanucę śpiew,
Biały żagiel gdzieś znikł w skrzydłach mew.

W tym mieście codziennie od rana

przeżywasz to samo, co krok:

zdumienie, ulica nieznana,

olśnienie, nieznany ci blok.

Na na

Jak wolny ptak wędruje myśl
Ogląda świat zza chmur, zza szyb
Kulisty dom, gdzie każdy ma swój kąt
Marzenia swe

Kocham trawy i nieśmiały mech

Tam, gdzie staw pośród wierzb
Czy ty wiesz? Czy ty wiesz?
Gęsta ściele się mgła i rozpłakał się deszcz,
I zagubił się w mgle tak jak łódź pośród raf
Staw, nasz staw.

Przyszła jesień, a w nim przezroczysty jak łza,
Przyszła jesień, a lśnił błękit błękitniejszy od dnia,

Po burzy znów gwiazdy na niebie
Wiatr pędzi chmury granatowe
Co kryją księżyc raz po raz
Jakby się coś działo wśród gwiazd

Czemu mi smutno? Sama nie wiem...
Swój los związałam wielkim słowem
I nie należy do mnie już

Jaki będziesz, jeszcze nie wiem
Chcesz, to nad tym się zastanów
Jak maskotkę zrobię ciebie
Według moich własnych planów

Nie za duży, nie za mały
Żebyś zmieścił się w kieszeni
Żeby mi dziewczyny ciebie nie zabrały

W mieście Paryżu ten wiatrak, czy młyn
Świeci już lat ponad sto
W samej nazwie ma kolor i smak
Wina z Bordeaux
Kiedy zapada już zmierzch nad Montmartre
Wzgórzem malarzy i muz
On ożywa i rusza przez noc
Jak Wielki Wóz

Na Krzywym Kole, mróz czy skwar
Na Krzywym Kole mnóstwo par
Tu i Starówce, i Wiśle w dole
Szafa grywała - do re mi fa sole
Że na Krzywym Kole nie ma dnia
Żeby nie biły serca dwa
Grała nie raz, nie dwa razy, nie sto
La sol fa mi re do

Na Majorce sądny dzień
Wszystko się układa źle
Pani chodzi blada
Cała służba biada
Mleko się nie zsiada
Choć pan lubi je
Pani chodzi blada
Cała służba biada

Ponad wodą gęste mgły
Szumi w nich głóg i jodła
Słyszysz? Tętnią konie trzy
Puste są na nich siodła

W gęstej mgle szumi głóg
Koń ułańską szablę wlókł
Chwyćcie go, chwyćcie go

To tylko ja, to tylko ja
Stawałam co dzień na twej drodze
By ci wreszcie zmącić twoje serce aż do dna
To tylko ja, to tylko ja
Słów znałam tysiąc, by ci przysiąc
Z wielką siłą, że to miłość, a nie pusta gra

To tylko ja, to tylko ja

Lubisz mnie, szanujesz nawet
Rad zasięgasz w każdej sprawie
Zwierzasz się z miłostek
Cenisz mnie jak przyjaciela
Lecz poza tym nie dostrzegasz
We mnie nic a nic

A może ja

Na na na na na...

Przeminie rok, przeminą dwa,
Tak z każdym dniem upływa czas,
A każdy świt przybliża nas do schyłku dnia.
Przeminie czas dziecięcych snów,
To kilka lat zgubionych już,
A wątły ślad po tamtych dniach zasypie wiatr.

Na drzwiach lakier popękał i zżółkł
Ktoś tu gwoździem wydrapał dwa słowa
Gdy powracam i nogę opieram o próg
Czytam napis: "Nina plus Wowa"

Lat minęło już dość
Lecz napisu nikt nie zamalował
I widnieje, remontom na złość:

Nocami i dniami ta miłość robi co chce z nami
I jak we śnie marionetki dwie łączą losy swe
Drogami, polami krążymy coraz mocniej zakochani
Księżyca blask już nie pierwszy raz odnajduje nas

Tyle lat czekałam już na prawdziwą miłość
A gdy przyszła to się boję, że mi się przyśniła
O nim opowiada las śpiewna ptak dla niego

Skąd twoich jagód kolor czerwony?
Oh jarzębinko, hej
Z soków tej ziemi i z lat minionych
Hej, oh hej

Czerwone grona między listkami
Oh jarzębinko, hej
Gdzie są ci chłopcy, co byli z nami?

La, la
La, laj

Pan Ignacy to mój sąsiad z vis-à-vis
On jest jakby z całkiem innych dni
Pan Ignacy, ach, ta muszka, ach, ten szyk
Tak się już nie nosi dzisiaj nikt

Paryskie niebo
W lustrze Sekwany przegląda się,
Pod nim najpiękniej
Kwitną dziewczyny i bzy.
Ponad dachami
Fruną gołębie gdzieś hen, gdzieś hen,
A akordeon gra
"Sous le ciel de Paris".

Gdy los cię rzuci gdzieś w daleki świat,
Gdy zgubisz szczęście swe i poznasz życia smak,
Zatęsknisz do rodzinnych stron
I wrócisz tu, wrócisz, gdzie twój dom.

Powrócisz tu, gdzie nadwiślański brzeg,
Powrócisz tu zza siedmiu gór i rzek,
Powrócisz tu, gdzie płonie słońcem wrzos i głóg,

Są w miłości dwojga ludzi wzloty i upadki
Śród pięknych słów powodzi
Któż przeniknie serca tajemnice i zagadki
Gdy uczuć zmierzch nadchodzi?
Coś woła cię z daleka
Do innej myśl ucieka... zmienna
Aż gdy potem złuda minie i miłostka pusta
Pobladłe szepcą usta:

Nie znasz ty, słoneczko,
Co to być najmitem;
Cały dzień się uginać
Nad pszenicą, żytem.

Gdybyś w najmie było,
Nas byś zrozumiało;
Późno byś wschodziło,

(Sucu, sucu, sucu, sucu)
(Sucu, sucu, sucu)

Ciemna jak Metys La Plata
Pracy ma nie mniej niż on
Trzcinę cukrową jak tragarz
Dźwiga na grzbiecie jej prąd

Na plaży pusto, tylko księżyc snuje się za mną
Gdzie ja - tam on
Ten sam księżyc, ale nie ta noc, bo ciebie zabrakło
Amore mio
Z oddali po mych śladach
Biegnie głos megafonów
I natrętnie wplata się w każdą myśl
Chociaż idzie za mną wszędzie jazzu rytm

Na greckim niebie znów lśnią gwiazdy
To wróżb układy tajne
Ale nikt z nich dziś nie czyta już
Tak jak ongiś, jak pasterze trzód
Którzy pośród swych asfodelowych łąk
Z ptakami wiedli spory

Jak szkoda, że to już nie te słowiki są

Taki zły - no i co, no i co?
Na próżno tracisz czas
Lubię cię - no i to, tylko to
Co łączy dwoje nas
Tobie nic, tobie nic, tobie nic do tego
Bo czy ja mam, czy ja mam innego
To już moja sprawa

sł. Jan Wołek, muz. Wojciech Trzciński

Czy w trwaniu
czy to we wrzątku zdarzeń
twarze, twarze
wciąż widzę wasze twarze
płyną tu gdzieś z głębi wspomnień
z odchłani snu

Tych lat nie odda nikt
Tych lat nie odda nikt
Gdy swoją drogą ja chodziłam
Swoją drogą ty
Gdy słowa tłumił żal
Gdy oczy ściemniał gniew
Gdy drażnił muzyki dźwięk
I nocnych ptaków śpiew

W gwiazd mgławicy zapisane
Niepoznane lub poznane
Zakochane, niespodziane
Lub minięte, odkochane

Co wyjęte jest spod powiek
O czym nikt się już nie dowie
Mniej niż pomrok, mniej niż mglistość

Dokąd w nas nadziei cień
Póki ona trwa
Póki wciąż ciekawość jest
Następnego dnia

Póki nie dopełnił się
Naszych losów krąg
Dokąd snów i marzeń w nas

Rozkołysz mnie, ukołysz mnie
już słychać dźwięk niebieskiego walca
Znów cały świat obróci się
Za chwilę świt rozbieli noc
Ostudzi ją całą aż do krańca
Aż spotka nas Ciebie i mnie
Niebieski walc, dzień i noc
Niebieski rytm, nieziemska moc

W zatłoczonym po brzegi pociągu
W powietrzu unosił się dym
Korytarz falował od rozmów
Tylko ja milczałam z nim
Pamiętam jak dzisiaj to lato
Kolonii zaczynał się czas
Wagon pełen krzyczących dzieciaków
Od podróżnych odciął nas

Mój zielnik dni
Każdy kwiat, każdy liść dobrze znam
I twarze tych
Których wciąż kradnie mi
Złodziej czas
Znów uczę się ciszy od traw
Znam już gorycz piołunu
Spokój mchów, głogu smak

Dołem sinej wody
Złota rybka mknie,
Z brzegu chłopiec młody
Polne kwiaty rwie.
,,Wypłyń, rybko złota,
Wypłyń z zimnych fal,
W sercu mym tęsknota,
Nadzieja i żal."

ZŁOTY PIERŚCIONEK

Muzyka: Jerzy Wasowski, słowa: Roman Sadowski

Chodził kiedyś kataryniarz,
Nosił na plecach słowików chór
I papugę ze złotym dziobem
I pierścionków sznur.

Znali się, znali się od małego
W piasku razem i na sankach też
W błocie, kiedy padał wielki deszcz
W berka lub w cioci ślub w chowanego
Czasem, kiedy on rycerzem był
Pomagała z całych sił wśród walk

Kiedy raz szybę zbił celnym strzałem

Mój chłopiec się gniewa, jest zły, gdy się spóźniam
I chociaż tłumaczę, tłumaczę na próżno
Nie gniewaj się, proszę, nie gniewaj się, czekaj
Ja przecież do ciebie przychodzę z daleka

Zza siedmiu ulic do ciebie przychodzę
Zza siedmiu ulic przychodzę dziś
A tyle przeszkód spotkałam po drodze

Pomóż mi, miły, pomóż mi
Kiedy w okna me pada zimy cień
Kiedy dzień płynie jak zły sen
Kiedy ciężko mi, a w oczach łzy

Pomóż mi, gdy życie zada cios
Pomóż mi, gdy zadrwi ze mnie los
Pomóż mi, gdy przyjdą szare dni