7 куплетовGaudeamus igitur,
Juvenes dum sumus!
Post jucundam juventutem,
Post molestam senectutem
Nos habebit humus
Nos habebit humus.
Ubi sunt qui ante nos
Chwale Ciebie PanieChwalę Ciebie Panie i uwielbiam
Wznoszę w górę swoje ręce
Uwielbiając Imię Twe
Chwalę Ciebie Panie i uwielbiam
Wznoszę w górę swoje ręce
Uwielbiając Imię Twe
Vivat AcademiaGaudeamus igitur, Итак, да возрадуемся,
Juvenes dum sumus! Пока мы молоды!
Post jucundam juventutem, После весёлой молодости,
Post molestam senectutem После тягостной старости
Nos habebit humus (bis). Нас примет земля.
Ubi sunt qui ante nos Где [же] те, кто прежде нас
In mundo fuere? В [этом] мире были?
Гимн всех студентовGaudeamus igitur,
Juvenes dum sumus!
Post jucundam juventutem,
Post molestam senectutem
Nos habebit humus!
Vivat Academia!
Vivant professores!
гимн студентов на латинском1. Gaudeamus igitur,
Juvenes dum sumus!
Post jucundam juventutem,
Post molestam senectutem
Nos habebit humus.
2. Ubi sunt, qui ante nos
In mundo fuere?
Гимн студентов учи наизусть, бестолочьGaudeamus igitur,
Juvenes dum sumus! (bis)
Post jugundam juventutem,
Post molestam senectutem
Nos habebit humus.(bis)
Ubi sunt, qui ante nos
In mundo fuere?
Гурченко, Уупник, Тимати и др.известныеGaudeamus igitur,
Juvenes dum sumus!
Post jucundam juventutem,
Post molestam senectutem
Nos habebit humus
Nos habebit humus.
Ubi sunt qui ante nos
по веселееGaudeamus igitur,
Juvenes dum sumus! (bis)
Post jugundam juventutem,
Post molestam senectutem
Nos habebit humus.(bis)
Ubi sunt, qui ante nos
In mundo fuere?
Секунды до стартаСекунды до старта
Натянуты нервы и сердце так бьется,
Секунды до старта, фортуна смеется.
Но мы не сдаемся, готовимся к бою,
Мы пишем историю наших героев.
Припев:
собственно, настоящий гимн студентов1. Gaudeamus igitur,
Juvenes dum sumus!
Post jucundam juventutem,
Post molestam senectutem
Nos habebit humus.
2. Ubi sunt, qui ante nos
In mundo fuere?
Ю. Фалик - Карельская акварельПаруса нескладные, чайки белоснежные,
Ласковое Ладожское, нежное Онежское.
И над всех Карелией туча грозовая
Влажной акварелию даль разрисовала.
Громыхающее эхо в голубой безбрежности,
Я хочу к тебе приехать объясниться в нежности.
Услыхать широкий звон лезвий на покосе,
В душу влить глубокий стон падающих сосен.