Blof все тексты (слова) песен, переводы, видео, клипы

Het ging anders dan we dachten
Wie verwacht er ook dat alles blijft, zoals het is
Maar nooit hetzelfde aanvoelt
Het is een kwestie van het zonlicht
En een kwestie van gewicht van de dingen die we doen
En ook de dingen die we zien
In alle landen waar we wonen
En de dochters en de zonen elke ochtend naast het bed

Alles is liefde
Voor wie dat wil
En voor wie nog durft te dromen
Over wonderlijke prinsen op witte paarden
Die niet goed kunnen rijden
En hun geheimen lang bewaren
En alles is ook liefde
Voor wie stilletjes verlangt

Barcelona

De 30ste verdieping was voor mij niet hoog genoeg
Ik keek uit over de stad, over het water
Ik zocht naar iets van jou, maar vond alleen iets van mezelf
Het zei me niets, dat was voor later

Ik zat in Parc Guell

Kleuren zijn kleuren
Dacht ik weleens
Er gebeurt niet veel mee in dit land
Door het glas in mijn hand
In het zuiden van frankrijk
Zie ik opeens
Dat het licht zacht verandert
En het doet iets met mij

Dansen aan zee

Daar komt mijn schip al aan
Ik kijk vanaf het strand
Schrijven in het zand
Is voor mij nu wel gedaan
Want de letters van je naam
Blijven in het zand niet staan

Blof - Gelukkig

Wij zingen over de zee
en jullie dansen mee
Tot we gaan slapen
moe maar tevreden
Domweg gelukkig...

Onder de zon en een hemelsblauwe hemel
Wachten straten op bewoners
Of voorbijgangers van ver
Ik spits mijn oren en probeer iets te doorgronden
Waarvan ik het bestaan vermoed
Maar niets echt zeker weet

Hoor je de stad?

De zoute zee slaakt een diepe zilte zucht.
Bovenland trilt stil de warme lucht.
He! Iemand slaat soms onverwacht maar zeker op de vlucht.
Alarmfase Twee is hier nauwelijks nog berucht.
Maar men weet het niet en zwijgt van wat men hoort en ziet.

Hier aan de kust, de Zeeuwse kust
Waar de mensen onbewust zin in mosselfeesten krijgen

Van de wereld weet ik niets
Niets dan wat ik hoor en zie
Niets dan wat ik lees
Ik ken geen andere landen
Zelfs al ben ik er geweest

Grote steden ken ik niet
Behalve uit de boeken, behalve van T.V.

Ik ben al lang klaar wakker
Ook al is het nog nacht
Ik ben zo moe van slapen
Maar wat ik verwacht
Is niet wat ik zoek
Het is niet wat ik wil
Het lijkt me te donker
Het klinkt me te stil

Er is echt niets dat niet gebeuren kan vandaag
Deuren zwaaien open
Ramen klappen dicht
En hele werelden vergaan
Omdat ze daar om vroegen
Zonder het te weten
En altijd weer de vraag

Солнце, песок
Жара и спокойная река
Молчание и засуха
И пустота, она здесь.

Небо и земля
Пастбища
И мудрость людей

Je hebt gewonnen.
Je hebt me voor je.
Weerloos.
Na al die jaren.

Ik was begonnen.
Op te houden.
Met het kijken.

Regen (onderdeel van Umoja)

(*Wat gebrabbel*)

Het stof zit overal.
Ik krijg het niet meer weg.
Al ga ik dagen lang in bad.
Het hecht zich aan me vast.

Wat zou je doen, Als ik hier opeens weer voor je stond?
Wat zou je doen
Als ik viel, hier voor je op de grond?
Wat zou je doen, als ik dat was?

Wat zou je doen,
Als ik je gezicht weer in mijn handen nam?
Wat zou je doen

Ze is geen medicijn tegen het tikken van de klok
Geen hoop, geen gids
Geen haven in de nacht
Geen bron in de woestijn als je kapot gaat van de dorst
Niet een glimlach op je aller slechtste grap

Ze is geen hit refrein dat van de steigers klinkt
Niet de aller duurste wijn die je zonder kaarter drinkt

Zo stil,
Dat iedereen wel weet dat dit zo blijft,
Voor altijd, voor altijd en een leven lang, het was,
Zo stil,
Dat iedereen het voelde in zijn lijf,
Geen pen, die ooit nog dit gevoel beschrijven kan.

Zo Stil,