Ма саған сынақ бұл, сор емес бірақ бұл, жағдайды ұғасың ба? Өмірің сынап тұр, өрмегін құрап тұр, қалауын қыласың ба? Тағдырың жылап тұр, көкейде сұрақ тұр, шын қайғырасың ба? Қайғыдан қабырғаң қайыса қоймаса, сөзіме құлақ түр, расында.
Қадалған жерінен, жан алған ажалды түсіңде көрмедің бе, Шалғысын арқалап, көздері қанталап қасыңа келмеді ме, Аламын жаныңды, демедіме, Жетем деп дегеніне, Түкірдім том-том өлеңіңе. Тезірек бол бол демеді ме.
Қасқыр боп қандауыз, жан алғыш жалмауыз түсіме енеді көп, Қаһарын шақырып, қап-қара мақұлық төбемнен төнеді көп, Қабырғам шашылып, құтымды қашырып, көріме көмеді көп. Мен солай түсімде өлемін көп. Мен оны түсімде көремін көп.
Айтуға болмайды дегені көп. Алайда айтатын себебі көп, Мен болсам ештеңе жасырғам жоқ, Өлеңнен ештеңе жасырғам жоқ. Жиырма екі жасымда жиырма екі ғасырға татитын өтті іс басымнан көп, Жалтақтап өткенге, жабығып көктемде, қайғыға бір жола бас ұрғам жоқ. Жанымнан түңіліп, қағазға үңіліп, тек ұзақ отырдым ғасырдан көп, Жазылған өлеңім, өлеңге теңелмей, өртелген, жыртылған, шашылған көп. Шабыты шалқыған ақынның шарасы шамасы әлі де таусылған жоқ, Табаны тимеген тауларға бағып, қанатын қағып, талпынған тағы, Нар тұлға түгілі тау тұлғалардың Талайы білмеді өлеңнің мәнін. Талайы татпады өнердің дәмін. Кітапты ашпады көлемі қалың. Сұрақты тастадым ортаға мәлім. Жауаптары бар, қолтаңбаларым. Талаптарың жоқ, отан қорғағың. Келмейді білем, қоғамға мәлім.
Өмір мен өлім, өлмейтін сенім, басыңа жазғанға көнбейтін бе едің, Көндікпейтің бе ең, өмір күрделең, Көбі сүрмеген, Кодын білмеген,
Қазақ соундтың, өліп келгені, Қазақ қауымның көріп келгені. Бабадан қалған көрікті жырға. Баласы бүгін көрік бермеді.
Жарайды ол, жүрген жоқ дәл мендей, қаламы ажалды төкпелеп. Жарайды ол , жүрген жоқ дәл сендей, өмірге орынсыз өкпелеп. Алайда ол айдаxар ажалмен, келеді күнде, бетпе бет, Оңайға ол, соқпайды соғыс, суық қан төгіс, жекпе- жектермен,
Бетпе бет келген, Жүйке кептелген, Соғыс жүйкесін, Үйкелеп.
Өртеп өксігін, Өлген көп сыры. Көзге көк шыбын, Үймелеп.
Күйреген көңіл күн көред. Күйбелең өмір тым бөлек. Тым бөлек күдік. Түнделеп жүріп, көрге өлікті сүйрелеп.
Артқа қалдырып, қамын басының Қашып өлімнен, өмірге асығып, Мылтық тұтығып, оғы шашылып. Бірде құтылып, бірде жасырып,
Маңдайға келіп тақалған қару Шүріппелері басылған жоқ. Жағдайға бақсаң, қаталдау тәңір бірде бір сырын жасырған жоқ.
Өмірің бал, өкініш аз, жалықтырған жағдайың ба? Жылы көрпе, жылы жастық, жып жылы сорпа таңдайыңда Тыныш ұйқы, тыныс баяу, тап болып үйрендің бар дайынға, Бар бір қабат, басыңда бақ, жазылған сиямен маңдайыңда,
Қап қара түнек, таптаған ажал, қақпанын құруды ұмытпаған. Құтырған тажал , қулығын асырып, құтылу жолын құлыптаған. Жанынды алады, ішіне жасырып қойсаңда қорқып қырық қамал. Сол үшін інім, қазірден бастап әрекетіңді сұрыптап ал ! Ma sakan son bқl, weed b бraқ b ,l, zahғdaydy ұғasyң ba? Өmіrің sonap tұr, мrmegіn құrap tұr, қalauyn Kylasyң ba? Taғdyryң zhylap tұr, kөkeyde sұraқ tұr, shyn қayғyrasyң ba? Қayғydan қabyrғaң қayysa Koymasa, szіme қlaқ tүr, rasynda.
Қadalғan zherіnen, jean alғan ajaldy tүsіңde kөrmedің be, Shalgysyn arқalap, kөzderi қantalap қasyңa kelmedі me, Alamin janydy, demedіme, Zhethem Dep., Tүkіrdіm tom-tom өleңіңe. Tezіrek bol bol demed IU.
Қасқыр боп қандауыз, ғ ғ ғ жал жал жал жал жал жал Қаһарын шақырып, қап-қара мақұлық tөebmnen tөnedі kөp, Қubyrғam shashylyp, құtimdy қashyryp, kөrіme kөmedі kөp. Men Soly tүsіmde өлемін көп. Men ony tsimde kөremіn kөp.