- Беларускім партызанам
Партызаны, партызаны,
Беларускія сыны!
За няволю, за кайданы
Рэжце гітлерцаў паганых,
Каб не ўскрэслі век яны.
На руінах, папялішчах,
На крывавых іх слядах
- Беларускія сыны
Па беларускім бітым шляху,
Б'ючы ў кайданавы званы,
Брыдзе чужынец, а з ім побач
Хто?
— Беларускія сыны!
У беларускім вольным краі,
З ярэмнай збрыўшы стараны,
- Ворагам Беларушчыны
Чаго вам хочацца, панове?
Якi вас выклiкаў прымус
Забiць трывогу аб тэй мове,
Якой азваўся беларус?
Чаму вам дзiка яго мова?
Паверце, вашай ён не ўкраў,
Сваё ён толькi ўспомнiў слова,
- За свабоду сваю...
За свабоду сваю
Ўсёй душой пастаю;
У агонь, у ваду
Я за ёю пайду.
Лепей сам сябе дам
Пахаваці людзям,
Як свабоду хаваць,
- Мая малітва
Я буду маліцца і сэрцам і думамі,
Распетаю буду маліцца душой,
Каб чорныя долі з мяцеліцаў шумамі
Ўжо больш не шалелі над роднай зямлёй.
Я буду маліцца да яснага сонейка,
Няшчасных зімой саграваць сірацін,
Прыветна па збожных гуляючы гонейках,
Часцей заглядаці да цёмных хацін.
- Над маёй Айчызнай
Моц стварыла твая!
Дзе ж мой дом, дзе мой люд?
Дзе айчызна мая?
Дзе той час, у яком
Тут кіпела жыццё?
Свой народ быў кругом
I любіў сваё ўсё!
- Прарок
Сярод маны, сярод насмешкаў,
Знак нейкі тулячы к грудзям,
Ішоў прарок пясчанай сцежкай
З навукай новаю к людзям.
Праціўны вецер лез у вочы
I плачам пеў, як дзіцянё,
Звяр'ё зубамі йграла ўночы,
- Спадчына
СПАДЧЫНА
сл. Я Купала, муз. І. Лучанок
Ад прадзедаў спакон вякоў
Нам засталася спадчына; *
Паміж сваіх і чужакоў
Яна мне ласкай матчынай.