Крамбамбуля все тексты (слова) песен, переводы, видео, клипы

Сib, cib, jujalarim
Сib, cib, cib, cib, jujalarim
Menim qasang jujalarim
Tuku ipek jujalarim!
Cib, cib, jujalarim
Cib, cib, cib, cib, jujalarim
Menim qasang jujalarim
Tuku ipek jujalarim!

Deszcze niespokojne
Potargały sad,
A my na tej wojnie
Ładnych parę lat.
Do domu wrócimy,
W piecu napalimy,
Nakarmimy psa.
Przed nocą zdążymy,

Son hatıralar, son pişmanlı klar,
Şimdi neye yalar.
Çekip gidenler herşeyi birden çizenler unutanlar!!!

Dayanır mı bu gönül?
Yaşanır mı bu ömür?
Aşklar yenilmeden,
Gözyaşlar dinmeden,

Нej!
To nisu jedra moje brodice,
Več to je suknjica moje Marice.
To nisu jedra moje brodice,
Več to je suknjica moje Marice.

Čiribiribela Mare moja,
Čiribiribela Mare moja,

Крамбамбуля - Абсэнт

C Am
Pardon, je ne parle pas francais.
C Am
Кавярня, прыцемкі, абсэнт...
Dm G
Мігціць наперадзе растаньне,

Pardon, je ne parle pas fransais.
Кавярня, прыцемкі, абсэнт...
Мігціць наперадзе растаньне,
I сьвечка на стале згасае...

Рэфрэн:
Учора, ці сёньня,
Яшчэ ці ўжо...

Покуль зямля наша будзе круціцца,
Кожнаму хочацца азалаціцца.
Кожнаму хочацца азалаціцца,
Азалаціцца і не расплаціцца.

Як хочацца, як хочацца табе і мне
Знайсьці, няважна дзе, але мільён у.е.
Як хочацца, як хочацца, як прагнецца

Безалькагольнае пiва
Мы с табой пiлi,
А за вакном мiльгацелi
Рэчкi ды палi.

Безалькагольнае пiва.
Безалькагольнае пiва.
Шкада, што iншае пiва

Месяц над пушчай застыне.
Зоркі трывожна гараць.
Мама і тата, пішыце лісты мне
У партызанскі атрад.

Зарасьцяў шаты густыя,
Заяц, вавёрка, бабёр.
Мама і тата, пішыце лісты мне

Ён дарогі лёгкай не шукаў,
Не баяўся кулі і штыха.
Ён маім быў сябрам і тваім,
І мы ўсе сьпявалі разам зь ім:

Глёрыя!
Вікторыя!
Глёрыя!

Панаехала гасьцей з іншаземных абласьцей...
Не! Няправільна: гасцёў з іншаземных абласьцёў.
Вось прыехалі ўсе - містэр, пані, гер, месье...
Сі, сэньёра, уі, мадам, прахадзіце, гаспада!
Вось прыехалі яны - і паненкі, і паны -
Ў край суворых катаклізмаў са сваіх капіталізмаў.

Госьці, госьці, госьці,

Панаехала гасьцей з іншаземных абласьцей
Не - няправільна: гасьцёў з іншаземных абласьцёў
Вось прыехалі ўсе: містэр, пані, гер, місье
Сi-сіньёраў і мадам - прахадзіце, гаспада

Вось прыехалі яны: і паненкі і паны
У край суворы катаклізмаў са сваіх капіталізмаў

Мы скакалі, мы плясалі
Аж да ранішняй пары.
Нам ня спаць дапамагалі
Нашы добрыя сябры:
Грапа, К’яньці ды Марціні,
Хочаш, Сангрыю бяры.
І Чынзана, і Кампары -
Нашы добрыя сябры.

Набліжаецца вясна.
Зьнікне хай зімовы сум.
Налівай, Вано, віна,
Трэба выпіць за вясну.

Хай запаляцца вагні,
І ўсьмешкі зьзяюць хай.
Дык хутчэй зіму гані,

Эй!
Гэта ня ветразь на маiм чоўне,
Маёй Марысi то сукня шыкоўная.
Гэта ня ветразь на маiм чоўне,
Маёй Марысi то сукня шыкоўная.

Мне ня трэба Гэля цi Тамара,
Ты – мая Марыся, мая мара.

Можа, нехта магутны і мудры
Па жыцьці, як спартовец, бяжыць.
Ну а мы, натуральныя дурні,
Не даем рады правільна жыць.
Нават грошы не ўмеем лічыць.

Не плануем кар'ернага росту,
Канкурэнтаў не будзем зьнішчаць.

Лістота пад нагамі,
Ад дрэваў сіні цень
І ўсе дзяўчаты мне падміргваюць,
Але не іхні дзень.
Хто сёньня не ў гуморы
Няхай сядзіць і п'е.
I'm sorry, we got it -
Я крочу да яе.

Зьнікні прэч, туга!

___G_______________Em
Лясамі неяк ехаў я каля Якуцкіх гораў.
__C________________________G
Гляджу: хавае скарб у глебу капітан Ягораў.
_G____________________Em
Падрыхтаваў я пісталет і шаблю да работы,

Зялёна канопля вырасла ў гародзе,
Дзяўчына чакае, ніхто не прыходзіць.

Гэй, дунай мiнэ вiзэ, дай зэзу рэзэду
Най мiнэ вiзэ рiзэ.

Ніхто не прыходзіць, ніхто не кахае,
Дарэмна дзяўчына дзьверы адмыкае.

Я быў рахманы і багаты,
У Стоўбцах меў чатыры хаты,
Але зьмяніліся расклады
І вось я ў лесе з аўтаматам.

Нічога мне не бракавала,
Але прыйшла да нас навала.
І вось у лесе я, рабяты,

Падае сьнег наяве і ў снах,
У дамах людзі чакаюць радасьці.
Толькі жадай: сьвяты Мікалай забярэ
Твае турботы й цяжкасьці.

Ціхая ноч...
Дзіўная ноч...

Ва прыўкрасным месцы карчомка стаяла да нова
аў ваю цзук-цзук ункеры бомбом карчомка стая-а-а-а....
А ў той карчомцы Хайка маладая -жыдоўка
аў ваю цзук-цзук ункеры бомбом, Хайка малада...

Хайка маладая водкай шынкавала-гарэлкай
аў ваю цзук-цзук ункеры бомбом водкай шынкава...
А у той карчомцы два салдаты пілі , ды пілі

1. Як служыў жа я у пана
Ды на перша лецейка-лета,
Заслужыў жа я у пана
Курачку за гэта.
Тая кура -- шчабятура
Па садочку ходзiць ды ходзiць,
Куранятак за сабой водзiць.

- Куфаль піва, келіх віскі налівай хутчэй!
Куфаль піва, келіх віскі паўтары яшчэ!
Так казаў Крывавы Білі, так казаў штодзень.
- Маё піва, маё віскі дзе?

Не выходзіў ён з салуну і ў касьцёл ня йшоў.
З раніцы ён пачынаў сваё пьяное шоў:
- Куфаль піва, келіх віскі налівай хутчэй!

Я вас любіў, любоў яшчэ
У душы пагасла не вабшчэ,
І апроч вас яшчэ люблю
Ваду, і неба і зямлю.

Гарсон, віна!
Я не люблю калі вайна.
Але люблю калі вясна,

Я жабрак, мне бракуе грошай,
Сьплю на бруку я, а ня ў ложку.
Я жабрак, мне бракуе грошай,
Сьплю на бруку я, а ня ў ложку.
Вам гатовы сьпяваць шматкротна
Я за чарку i макароны.
Вам гатовы сьпяваць шматкротна
Я за чарку i макароны.

Мне абрыдла весяліцца
Мне абрыдла піць,курыць
І таму рашыў жаніцца
Бо хачу сям'ю стварыць

Мама дарагая,справа маладая
Ды ніхто не можа ведаць
Што яго чакае

Давай-давай-давай-давай!

Што за лёс у хлапчука!
Я ня думаў, не чакаў,
Толькі сэрца мне разьбіла
Прэдседацеля дачка.

З прэдседацельскай дачкой

І рэк, і азёраў мы маем зашмат,
А мораў няма, акіянаў няма.
А мне дык нічога - а быў чалавек,
Што з гэтай прычыны закончыў свой век.
А мне дык нічога - а быў чалавек,
Што з гэтай прычыны закончыў свой век.

Ён тут нарадзіўся і вырас ён тут,

Мне абрыдла весяліцца, мне абрыдла піць-курыць
І таму рашыў жаніцца, бо хачу сям’ю стварыць.
Мама дарагая, справа маладая,
Ды ніхто не можа ведаць, што яго чакае.

Вось дзяўчына з Талачына праліць-мые, як машына,
І гатуе смачны торт, праўда, з твару – чысты чорт.
Мама дарагая, справа маладая,

Жэніцца Андрэй
З дзеўчынай аднэй,
Што з калгасу "Новы пуць".
Трыста чалавек,
Тосты, песьні, сьмех.
Налівай, бо не ядуць!

Каханьне назаўжды!

Гэй, рамалы, што вы, дзе вы?
Пачынайце вашы сьпевы
Пра жыцьцё, пра сьмерць, пра грошы,
Пра цэлы сьвет.

Льецца песьня ў нашы душы,
Хто быў слабы, будзе дужы.
Хто быў сквапны, будзе шчодры, -

Дзе жа ты, маё каханне?
Дзе жа ты, мая любоў?
Дзе спатканнi дзе прызнаннi
Мiж таполяў i дубоў?
Дзе спатканнi дзе прызнаннi
Мiж таполяў i дубоў?

Няма... Няма... Няма... Няма...

Ой, рана на Йвана!
Ой, рана на Йвана!
Ой, рана на Йвана!
Ой, рана, ой рана!

Ой, рана на Йвана!
Ой, рана на Йвана!
Ой, рана на Йвана!

Як прыходзiлi к нам партызаны,
Гаманiлi лясы i паляны.
Гаманiлi лясы i паляны,
Як прыходзiлi к нам партызаны.

Акупанты прыйшлi, iм iмя - легiён,
Але нас не спынiць, але нас не стрымаць!
Вiдаць, што зноўку давядзецца адкапаць кулямёт,

Мы партызаны каляднага лесу
Мы не чытаем бульварную прэсу
Не завiсаем начамi ў фэйсбуку
П'ем крамбамбулю, а не самбуку
Тут з нас i блiзка нiхто не цьвярозы
Затое ўстойлiвыя да марозу
Мы пераможцы бязладнага квэсту
Мы партызаны каляднага лесу

Ой сивы конь бяжыть
У яго бела грыва
Ой спанаравилась
Ой спанаравилась
Мне тая дяучына
Ня так та дяучына
Як яе личанька
Ой падай дяучына

Свабоду не стрымаць, свабоду не спыніць,
Свабоду не забраць і не забараніць.
Свабуду не скарыць, яна вагнём гарыць,
Як сонечнае кола зіхціць, зіхціць згары.

Крочыў, крочым празь суворы час,
Вочы ночы праваджаюць нас.
...... сьцюжа, заўтра будзе бой.

Раз, два, тры, усе за стол!
Раз, два, тры, усе за стол!
Раз, два, тры, усе за стол!
Раз, два, тры, усе за стол!

Таварышы і грамадзяне,
Спадарыні і спадары!
Мы вам жадаем, каб зазьзялі

Я сюды прыйшоў,
А тут цябе няма.
Думаў, што вясна,
А бачу, што зіма.

Тут цябе няма,
Але тут ёсць яны:
Пэтлы да зямлі -

Усі ми сусіди, якщо без секретів,
Стовідсотково я вам докладу.
Хоч із країни країни розумних ведмедів,
Хоч із країни дурних какаду.

Усе мы суседзі па дому, па вёсцы
Ці сусьвеце, бярыце вышэй.
Можаш са мной гаварыць па японску,

Мы на гэтым сьвеце
Усяго-ткі госьці,
Толькі прагне сэрца
Шалу й весялосьці.
Шалу й весялосьці.

Хай той панядзелак
Дзень і не найлепшы,

Часам чуеш: «Зараз цяжкi час.
Трэба быць разумным, сэрца не уключаць.»
Востры розум ўратуе нас,
Толькi мне нiдзя ня дзецца
Ад няўрымсьлiвага сэрца.

Сэрцу нельга загадаць.
Я магу параду даць:

Грайце ж вы гучней, музыкі,
Вытрасайце з нас душу!
Вогнішча палае зырка,
Не заліць яго дажджу.
Сёньня ў нашай хаце сьвята.
Наша хата - лес густы.
Для чужых мы ўсе вар'яты,
Для сваіх мы ўсе браты.

Неяк мы паехалі туды адпачываць,
Дзе заўсёды свеціць сонца, а пра снег і не чуваць.
Неяк ма паехалі адпачываць туды,
Дзе заўсёды многа неба і салёнае вады.
З раніцы пайшлі на дэгустацыю віна,
А назаўтра ўсе ляжалі, галава балела нам.
Потым напяліся мы нясвежае вады,
А назаўтра ўсе ляжалі, бо балелі жываты.

Раз, два.

Як хадзiла Франя на высокi бераг,
Праваджала Франя партызанскi шэраг.
Там яе каханы, Ян з суседняй вулiцы,
Са сваiм атрадам перадыслякуецца.

Зь вечара ў дарогу Франя назьбірала

Хочаш пiва,
Таму што ўсё ня так, як мае быць;
Бо на душы тужлiва,
Бо помнiш тое, што даўно пара забыць.
Хочаш пiва.
Хочаш пiва,
Таму што гэта лета як зiма,
I шанцаў на фiнал шчасьлiвы

Хочаш піва,
Таму што ўсё ня так як мае быць,
Бо на душы тужліва,
Бо помніш тое, што даўно пара забыць.

Хочаш піва! Хочаш піва!

Хочаш піва,

Ва ў старой пітнай,
Карчме "Чырвоны штраль"
Сустрэнецца паляк вам,
Габрэй, ліцьвін, маскаль.
Сядзяць кантрабандысты,
Агенты, махляры
І чаркамі жанглююць
Да позьняее пары.